Στο απόηχο του θανάτου της δεκατετράχρονης που έβαλε τέλος στη ζωή της στο σχολείο, του δεκαπεντάχρονου που έδεσαν συμμαθητές του με πετονιά αφήνοντας σημάδια όχι μόνο στο λαιμό αλλά και τη ψυχή του και στα τόσα ακόμα περιστατικά λεκτικής, ψυχολογικής και σωματικής βίας εντός και εκτός του σχολείου, προστίθεται το αποτρόπαιο έγκλημα του εντεκάχρονου που κάηκε ζωντανός από τους συμμαθητές του στη Ρωσία και της επτάχρονης που βρέθηκε φιμωμένη στις τουαλέτες του σχολείου.

Το φαινόμενο της έξαρσης βίας είναι παγκόσμιο, αποδεικνύοντας ότι ζούμε σε μια εποχή όπου η ψυχή νοσεί βαριά.

Ο αριθμός των γυναικοκτονιών συνεχώς αυξάνεται και όλες οι περιπτώσεις θυμίζουν η μία την άλλη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Κάρολαιν που δολοφονήθηκε από τον άντρα της μπροστά στο παιδί της, πεθαίνει ξανά και ξανά στο σώμα μιας άλλης άτυχης γυναίκας που δολοφονείται από τον σύντροφο της.

Η γυναίκα δέχεται την πιο μεγάλη απαξίωση του αιώνα. Αντιμετωπίζεται ως αντικείμενο που στερείται του δικαιώματος να έχει δική της επιθυμία. Όταν μάλιστα η επιθυμία της διαφοροποιείται από αυτή του ανδρός, τότε τιμωρείται με θάνατο. Από την άλλη μεριά, σμιλεύεται αργά και στοχευμένα το προσδοκώμενο προφίλ της γυναίκας. Βασικό εργαλείο σε αυτή τη ‘παραμόρφωση’ της γυναικείας φύσης είναι η trap μουσική που θέλει τη γυναίκα σλατίνα με θολό μυαλό που επιθυμεί μόνο διαμάντια και χρήματα. Φυσικά με όποιο τίμημα! Στην εποχή του ΜΕΤΟΟ, τα κοριτσάκια εκπαιδεύονται να αποζητούν το εύκολο χρήμα και να ξεπουλούν τον εαυτό τους για μερικά ακριβά δωράκια.

Η πανδημία πέρασε και άφησε πίσω της μια ανθρωπότητα ανίσχυρη να γιατρέψει τις πληγές της ψυχής της. Το ρήγμα άνοιξε και όπως έχω αναφέρει σε παλαιότερα δημοσιεύματα μου, βγήκε στην επιφάνεια ένα σαθρό υπόστρωμα που σάπιζε αργά και σταθερά κάτω από τη γερά τσιμεντωμένη από μανιακές άμυνες επιφάνεια του. Αυτό αποδεικνύεται άλλωστε και από τις πολυάριθμες έρευνες που έχουν γίνει τη μετά-πανδημία εποχή.

Μόλις το 2021, η ενδοοικογενειακή βία αυξήθηκε κατά 50% στην Ελλάδα. Τα τελευταία 3 χρόνια παρατηρείται αύξηση των ψυχικών νοσημάτων αλλά και της επονομαζόμενη εξωστρεφής εγκληματικότητας και την εκτόνωση με χιλιάδες κρούσματα βίας.  Ο  αριθμός των αυτόχειρων συνεχώς αυξάνεται κραυγάζοντας με αυτό το τρόπο ότι τίποτα δεν είναι εντάξει.

Μια ακόμα απόδειξη ότι ζούμε σε μια παγκοσμίως άρρωστη εποχή είναι η αγριότητα των παιδικών ψυχών. Τα σχολεία μετατρέπονται σε αρένα όπου καταφέρνει να επιβιώσει μόνο ο ισχυρός. Μέσα στη σχολική ζούγκλα, ο ευαίσθητος και ο ευγενής είναι καταδικασμένος να παλεύει όλα τα σχολικά του χρόνια για να αντέξει το ψυχικό ή/και σωματικό πόνο που προκαλείται μέσω όλων των μορφών bullying που δέχεται.

Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα του ΕΚΠΑ, τα περιστατικά bullying αγγίζουν το 50-60% του εφηβικού πληθυσμού. Αυτή η διαπίστωση επιτάσσει γρήγορη και αποτελεσματική δράση. Η στελέχωση των σχολείων με ψυχολόγους είναι μια πνοή ελπίδας αλλά δεν αρκεί για να εξαλείψουμε το φαινόμενο.  Οι δάσκαλοι χρειάζονται επιμόρφωση έτσι ώστε να είναι σε θέση να εφαρμόσουν προγράμματα για τη πρόληψη φαινομένων βίας εντός και εκτός της σχολικής τάξης. Το διάλειμμα πρέπει να αποτελεί μέρος της διδακτικής διαδικασίας. Κανένα παιδί και καμία τάξη δεν θα πρέπει να μένει χωρίς επιτήρηση.

Η εφαρμογή σύγχρονων διδακτικών μεθόδων που βοηθούν τα παιδιά να εκφράζουν τα συναισθήματα τους και να αγκαλιάζουν την ευαλωτότητα πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα. Το κανάλι επικοινωνίας δασκάλου-μαθητή πρέπει να είναι πάντα ανοιχτό βασισμένο σε σχέσεις εμπιστοσύνης. Μόνο υπό αυτές τις συνθήκες θα βρει το θάρρος ένα παιδί και θα μιλήσει για τη βία που δέχεται.

Οι γονείς οφείλουν να βρουν ποιοτικό χρόνο για τα παιδιά τους. Τα παιδιά μεγαλώνουν με τα σκουπίδια που καταβροχθίζουν καθημερινά από το διαδίκτυο. Μεγαλώνουν με τα ιδανικά που τους εμφυτεύουν επιτήδειοι στη ψυχή μέσω των ηλεκτρονικών παιχνιδιών και των βίντεο που πετάγονται μπροστά τους και τα δελεάζουν να τα παρακολουθήσουν. Η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία. Τα παιδιά εκπαιδεύονται στο πρωτογονισμό και την παντοδυναμία. Σε ένα εικονικό κόσμο που κυριαρχούν μόνο οι αχαλίνωτες ενορμήσεις, το σύγχρονο μότο θα γίνει ‘ο θάνατος σου η ζωή μου’.

Κραυγαλέα απόδειξη είναι το live streaming που μετέδιδαν τα κοριτσάκια στη Ρωσία όταν καιγόταν ζωντανός ο άτυχος συμμαθητής τους.

Πριν αρχίζουμε να συνηθίζουμε το άρωμα θανάτου, πρέπει ΟΛΟΙ να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας, να ξεπεράσουμε το σύνδρομο ‘κωσταλέξι’ και να ζητήσουμε τη βοήθεια ειδικών έτσι ώστε κανένα παιδί και κανένας άνθρωπος να μη χαθεί από τη δική μας αδυναμία να αποδεχτούμε ότι και η ψυχή έχει δικαίωμα να νοσήσει.

Πηγή: Τύπος Προαστίων